Foto Arda Konings: Orgel in de Sint Jan, 's Hertogenbosch
Ik was 16 lentes jong toen 'Mijn Gebed' - gezongen door D.C. Lewis (Ruud Eijgenhuizen) - wekenlang een dikke nummer 1 hit was in de Radio Veronica Top 40.
Zowel de muziek als de woorden van de tekst, maakten diepe indruk op me. Ik voelde me verbonden met de gezongen geloofsbeleving. En .... zo ervaar ik het als inmiddels 60 jarige, nog steeds.
Hoe gelukkig was ik toen ik het nummer enige maanden geleden live heb mogen zingen tijdens een kerkdienst. Zo vet gaaf!
En hoe mooi viel alles samen in deze youtube-video waar woord, beeld en geluid zijn verenigd.
Schitterende musical ‘Ruth’ vier maal succesvol op
de planken!
Boeiend rollenspel en
prachtige koorklanken basiskoor
Ermelo –Aan de musical ‘Ruth’ werd ruim
een half jaar gewerkt. Voor en achter de schermen werkten zo’n 100 mensen mee
aan decor, licht en geluid, kleding, (hoofdrol) spelers, een spelend koor en
een basiskoor. De publieke opkomst was, boven verwachting, tijdens alle vier de uitvoeringen goed tot geheel
vol, te noemen. Een bekroning op het werk van regisseur Gera Sinte Maartensdijk
en muzikaal leider, Erik-Jan van der Hel.
In een sfeervol en
passende entourage werd het publiek in de Immanuelkerk meegenomen naar een tijd
van crisis en hongersnood in Bethlehem, alwaar Elimelech met zijn gezin
vertrekt naar Moab om zijn geluk te beproeven. Het lot beslist anders.
Elimelech en zijn beide zonen sterven, zonder nageslacht. Zijn vrouw Naomi met
haar twee schoondochters Ruth en Orpa, desolaat achterlatend bij het graf van
hun mannen. Als Naomi weer terug wilt keren naar Bethlehem, besluit haar Moabitische
schoondochter Ruth met haar mee te gaan. Met de beroemd geworden woorden: “Uw
land is mijn land, uw God is mijn God”.
Via 12 scènes,
afgewisseld en aangevuld met 18 liedjes, reeg het verhaal zich verder aaneen naar
het huwelijk van Ruth met haar losser Boaz. Linda Stolk en Marcel Sinte
Maartensdijk vertolkten deze rollen met verve. Carin Stolk verraste met haar
overtuigende weergave van Orpa en Jet Weigand zorgde voor kippenvelmomenten
tijdens het lied van Naomi.
Oldrik Weigand ontfutselde met zijn kolderieke rol
‘Dinges’ menigmaal lachsalvo’s uit de zaal.
De uiteindelijke climax
volgde met de geboorte van een kleinkind voor Naomi. Zo stonden zij, Ruth en
Orpa ditmaal wederom bij elkaar, aan een wieg.
Het basiskoor toonde zich,
als muzikale omlijsting en tevens onmisbare schakel in het geheel, die naam
waardig. Er werd strak, zuiver en bijzonder fraai gezongen. De prachtige
kleding, grime en uitstekende muzikanten, maakten het geheel af en compleet.
Chapeau!