Met gehoor aan de oproep van
Assyke plaats ik hier mijn bijdrage voor de OBA-voorjaarsdag:
Afgelopen weekend konden we voelen en ervaren, dat de lente er echt aan zit te komen.
Hoewel de temperatuur nog iets aan de frisse kant was, liet de zon zich echter volop zien.
Terwijl Gerrit en ik genoten op een strandterras in Zandvoort van een heerlijke cappucino, prikte de zon op onze blanke winterhuid. Na een uur was het verschil tussen winter- en voorjaarskleurtje duidelijk zichtbaar geworden op onze wangen, handen en hals.
Dorre struiken staan op punt van transformeren, appel-en kersebloesems ontluiken. Krokussen, sneeuwklokjes, narcissen fleuren de borders, straten en pleinen op.
Alle tekenen van nieuw leven doen oud vervagen hoop en verlies, enigszins vervliegen.
Al zucht de wereld onder onnoemelijk veel leed momenteel, soms wil ik het gewoon even allemaal niet meer weten. Want het is lente geworden........
Dwars door alle ellende en het asfalt heen, bloeien de bloemen en fluiten de vogels.
Maar, voor hoe lang nog?