woensdag 12 februari 2014

"Maanisch"

15 februari is het weer 'Full Moon'
 Een keer per maand ben ik daarom nogal 'maanisch' 
(Gelukkig geen last meer van 'maandstonden'....!)
Fotografie: Arda Konings





Occultisme in de media: bij twijfel afblijven




Door Arda Konings 
 


Ermelo Dagelijks staan wij bloot aan de indrukken die de media over ons uitstrooien. Er komt veel op ons af. We ondergaan veel prikkels en doen ontzettend veel indrukken op. Er zit veel kaf tussen het koren van al die informatie. Hoe gaan we hier mee om en hoe reageren we er op? Wat doet het met onze kinderen? Worden we gemanipuleerd of valt het wel mee? 
Het team interkerkelijk bevrijdingspastoraat organiseerde vorige week donderdagavond in de Westerkerk van Ermelo een voorlichtingsavond over occultisme in de media. Dominee Rob Kranen uit Vriezenveen verdiept zich al langere tijd in dit onderwerp. Middels een boeiend betoog met een aansluitende PowerPoint-presentatie wist hij het aanwezige publiek er ook dan veel over te vertellen.

Verborgene
“Dat er meer is tussen hemel en aarde zal bijna geen mens meer vreemd zijn. Dat de vele communicatiemiddelen van deze tijd ons met prikkels overladen en ons het gevoel geven constant aanwezig te moeten zijn, ook niet. We zijn het ons niet altijd even bewust maar in het dagelijkse leven, worden onze kinderen en kleinkinderen van jongs af aan al geconfronteerd met occulte invloeden. Occult betekent letterlijk het ‘Verborgene’.

Harry Potter
Neem nu bijvoorbeeld het huis van Anubis dat onlangs als TV serie werd uitgezonden. Alleen al in de openingstune worden de ‘machten van het kwaad’ bezongen.  
Zijn de Harry Potterfilms (weliswaar  neergezet in een schoolse setting)  die bol staan van toverij, magie en hekserij nu onschuldig of niet?
In  computerspelletjes komen vele vormen van magie en geweld voor. Er wordt iets in die kinderhoofdjes geplant als er uren achter elkaar mee wordt gespeeld. Dag in, dag uit. Er zijn voorbeelden te over van kinderen die al zo beïnvloed zijn geraakt, met soms  zelfs dramatische schiet- en moordpartijen tot gevolg. (Amerika en Duitsland)

Afblijven
De geschiedenis leert ons dat de Bijbel er al knetter duidelijk over was en ons van oudsher waarschuwt voor occulte zaken. Er zijn verleidingen in vele vormen waaraan wij blootstaan. Via boeken, tijdschriften, muziek. Is het onschuldig als in een het blad Yes jonge meiden aangemoedigd worden om rituelen uit te gaan oefenen, de kosmos aan te roepen en op die manier dan stinkend rijk te worden? Magie, tarotkaarten, spiritisme (glaasje draaien) zijn populaire bezigheden. Black Metalband Gorgoroth gaat de strijd aan tegen Christenen en aanbidt een wereld die beheerst wordt door satan en duistere machten.
Moeten we elkaar en vooral onze kinderen waarschuwen? Een resoluut: Ja! Gebrek aan kennis over deze zaken is een groot gemis! Ouders moeten hun kinderen beschermen en ze leren op hun intuïtie te vertrouwen: Bij twijfel, afblijven!”

Bevallingsweken groot feest bij de Schaapskooi




Door Arda Konings



Ermelo - De kudde bij de Schaapskooi in Ermelo is momenteel op volle sterkte en telt 273 schapen. Daarvan bevallen er deze weken zo’n 172. Die  periode lijkt wat vroeg in het jaar. Maar, op de hei valt nu nagenoeg niets te grazen en staan de schapen op stal. Het is dus gunstiger,  dat de lammetjes daar worden geboren. Totdat  ze in het voorjaar naar buiten mogen. De nieuwe aanwas is noodzakelijk om de ooien, die gemiddeld zo’n tien jaar worden, te vervangen. Middels een selectieprocedure, wordt een aantal lammetjes verkocht aan andere kuddes. Om inteelt te voorkomen, worden de dekrammen aangeschaft bij andere kuddes.

 De bevallingshectiek is in volle gang bij de Schaapskooi. Met ondersteuning van vele vrijwilligers én collega herders tijdens de weekenden, worden in een vijftal weken zo’n tweehonderd lammetjes ter wereld gebracht en geholpen. Sommige vrijwilligers willen er zó graag bij zijn, dat ze er  belangeloos vakantiedagen voor opnemen. Om vooral maar niets te hoeven missen van deze happening. Tijdens de bevallingsweken staat er bovendien een ‘gesponsorde’ wintercaravan ter beschikking  voor de vrijwilligers  die nachtdiensten draaien. Want, de schapen moeten dan om de drie uur worden gecontroleerd.

Geen dag hetzelfde
“Er zit een prima kachel in de caravan. Mocht het toch te koud worden kan er overnacht worden in het bezoekerscentrum. Dus dat komt wel goed”, lacht herderin Marion Derks.  Alweer bijna elf jaar prijst Marion zich bijzonder gelukkig met haar werk.
“Toen ik de kans kreeg op deze baan heb ik die met beide handen aangegrepen. Geen dag is hier hetzelfde. Het is geweldig om met de schapen en de honden de hei op te gaan. De zonsopkomst te aanschouwen. Te zien hoe de honden een eigenwijs schaap weer terug sturen naar de kudde. Die wisselwerking onderling tussen de dieren is uitermate boeiend.”

Overlevingsdrang
Ooit was Marion zelf vrijwilligster bij een kudde. Werken met dieren heeft altijd al haar passie gehad. Ondanks dat er het hele jaar bij de Schaapskooi wel iets te beleven valt, nemen de bevallingsweken echter, een heel bijzondere plekje in . De eerste lammetjesschaapjes zijn inmiddels dan ook al ‘over de bevallingsdam’ heen. Vorige week donderdag zag zelfs een tweeling er het eerste levenslicht. Marion: “Deze weken zijn echt één groot feest. Het blijft iedere keer weer zo bijzonder om te zien,  dat zo’n pasgeboren lammetje binnen een kwartier op zijn pootjes staat. Het is hun  intuïtie en overlevingsdrang. Schapen zijn immers vluchtdieren en moeten zich snel uit de voeten kunnen maken voor gevaar. Soms gaat het bij de bevallingen ook wel eens mis, zoals een vroeggeboorte. Soms zijn er meerlingen. Het hoort er allemaal bij.”

Marjan Lubberts schrijft een boekje



  
Door Arda Konings 


 Ermelo
 Met het boekje ‘Verzen en Verfjes uit Donkere Dagen’ geeft de Ermelose Marjan Lubberts de lezer een kijkje in de donkerste tijd van haar leven, de eerste twee jaar na haar verkeersongeval in 1995.
Als Marjan enkele jaren terug, niet terecht was gekomen bij de Praktijk Hulp bij Hersenletsel van Jenny Palm, was het boekje voor altijd, haar eigen document gebleven. Het was echter Jenny die Marjan stimuleerde het te publiceren en daarmee anderen tot steun en/of troost te kunnen zijn.

Peilloze diepten
Achttien jaar geleden raakte Marjan, nietsvermoedend op haar fiets in de Stationsstraat,  betrokken bij een verkeersongeval.  Een onzekere en voor haar zeer zware tijd brak aan, mede omdat aanvankelijk een onvolledige diagnose werd gesteld. Na verloop van tijd werd duidelijk dat er blijvende gevolgen waren van het opgelopen hersenletsel, die zich onder andere uitten in evenwichtsstoornissen, extreme vermoeidheid, concentratiestoornissen en draaiduizeligheid. Uiteindelijk werd zij volledig afgekeurd en belandde 2 jaar na het ongeluk voor zeven maanden in een revalidatiecentrum, het MRC te Doorn. In de tijd daaraan voorafgaand begon Marjan schilderijtjes te maken in grijs blauwe tinten en gedichtjes te schrijven. Zowel de schilderijtjes als de gedichtjes weerspiegelen op treffende manier de gemoedstoestand waarin zij zich toen bevond: wanhopig, in peilloos donkere diepten.

Houvast
Hoewel Marjan tijdens haar revalidatie veel heeft geleerd en heel langzaam ook de acceptatie bij haar  groeide dat het leven nooit meer zou worden als voorheen, viel het haar wel heel zwaar om het ‘normale’ dagelijkse leven thuis, weer op te pakken:  “Pas toen ik stopte met vechten om maar beter te willen worden, begon ik echt op te knappen. Natuurlijk gaat het steeds beter na al die jaren, maar ik blijf altijd restverschijnselen houden. Ben veel minder stress bestendig. Soms hou ik het de hele dag vol, soms nog geen uur. Verdragen mijn ogen en oren bijna niets. Of ben ik warrig en neemt mijn geheugen een loopje met me. Ik moet alles goed reguleren en structureren. Jarenlang heb ik dagboeken bijgehouden. Het feit dat ik, hoe onbeschrijflijk het eigenlijk voor me voelde, het toch vorm kon geven en verwoorden, gaf mij ook op een bepaalde manier houvast.
Jenny Palm is een autoriteit op het gebied van hersenletsel en de daarbij behorende problematiek. Ze las soms op lezingen een gedichtje van mij voor en heeft er een geplaatst in haar laatst verschenen boek. Het bracht anderen herkenning, ontroering. Wie weet geeft mijn boekje een ander, zo ook een beetje houvast”.

Voor bestelling van het boekje: www.marjan-lubberts.nl

Briljante zangmomenten Yara Rashedy




Door Arda Konings


 Ermelo- ‘Splash’ en nog een keer ‘splash’. Tijdens het wegtikken van de laatste seconden werden twee rode knoppen op het  nippertje - nog net binnen de tijd -  ingedrukt. Juryleden Angela Groothuizen en Marco Borsato van het razend populaire TV programma ‘The Voice Kids’ wisten de spanning wel heel erg op te voeren, om hun stoelen pas op het laatste moment om te draaien voor de 12 jarige Yara Rashedy uit Ermelo.
Omschreven tafereel zal menig zangminnende en aan de buis gekluisterde Ermeloers afgelopen vrijdagavond niet  zijn ontgaan.

Zingen zit Yara dan ook volledig in het bloed. Ze ademt en leeft muziek. Is een culturele, muzikale smeltkroes van haar uit Iran afkomstige vader en haar Nederlandse moeder.  
Voordat zij werd uitgenodigd om mee te doen aan de blind auditions van The Voice Kids, had Yara al een heel traject achter de rug.
Op geheel eigen initiatief schreef zij zich een klein jaar geleden al in. Er werd tijdens de zangles een promotiefilmpje gemaakt en op Youtube gezet. Vervolgens brak er periode van geduldig afwachten aan. Yara doorstond haar allereerste auditie en verdere voorrondes echter glansrijk en bleek goed genoeg te zijn om aan de blind auditions op TV mee te doen.

Ondanks gierende zenuwen, stapte Yara dapper en zelfverzekerd het grote, indrukwekkende podium op. Voor het inzetten van haar eerste noot, slaakte ze nog even een diepe zucht. Vervolgens ging ze los met het liedje ‘Do you believe in life after love’ in de versie van Ella Henderson. In het jurycommentaar benoemde Nick en Simon een aantal briljante en overtuigde momenten te hebben beleefd, was Marco iets minder gecharmeerd van Yara’s uitspraak en vond Angela Yara’s zang op z’n mooist bij het zachtere zingen. Ondanks dat het zo lang duurde voordat de stoelen omdraaiden, wist Yara toch de rust in haar performance te bewaren. Haar grootste wens immers, dat de jury zou draaien, was uit gekomen. Ze hoefde niet echt lang na te denken: ze wilde Angela Groothuizen als coach. De ontlading achter de schermen was enorm, waar Yara door haar uitzinnige zusjes, vader en Martijn Krabbé  werd opgewacht. Komende vrijdag gaat het zangavontuur verder en gaan de kandidaatjes de strijd met elkaar aan in de Battles.


Foto: Yara Rashedy zingt voor haar promotiefilmpje, tijdens zangles.
(Foto: Arda Konings)